Samenvatting
Verzoeker is afkomstig uit de provincie Nangarhar. Uit de beschikbare landeninformatie blijkt niet dat het geweld aldaar een hoog niveau bereikt, waardoor er een hogere mate aan individuele elementen vereist is om aan te nemen dat een burger, wanneer hij terugkeert naar het grondgebied, een reëel risico zou lopen op een ernstige bedreiging van zijn leven of vrijheid. Dit standpunt vindt steun in de “Country Guidance Afghanistan” van januari 2023 en wordt niet ondergraven door meer recente informatie.Verzoeker haalt in zijn aanvullende nota aan dat zijn visuele beperking leidt tot een verhoogd risico in zijn hoofde om het slachtoffer te worden van willekeurig geweld. De Raad merkt hierbij op dat uit de door verzoeker neergelegde medische attesten effectief blijkt dat hij lijdt aan een zeer ernstige visuele beperking. De ernst ervan werd vastgesteld op 30 maart 2022 en kwam slechts beperkt ter sprake tijdens het persoonlijk onderhoud van 7 december 2022. Verzoekers zicht is op een zulke wijze geaffecteerd dat een topografie van zijn hoornvlies nodig was en speciale, scleralenzen heeft om te kunnen zien sinds eind 2022. De commissaris-generaal stelt ter terechtzitting, na kennisname van de aanvullende nota van verzoeker van 4 oktober 2023, dat deze handicap geen verhoogd risico met zich meebrengt, dat verzoeker dit immers nooit heeft verteld. Uit de medische attesten en de getuigenissen over de dagdagelijkse moeilijkheden, blijkt dat verzoekers visuele handicap zich in ernstige mate begon te manifesteren in de loop van 2022. Thans blijkt dat verzoeker dit tevens wil documenteren en als persoonlijk element wil aanvoeren om zijn nood aan internationale bescherming aannemelijk te maken. Verzoeker is in België in behandeling, doch zal steeds verdere specifieke zorg nodig hebben opdat hij zijn zicht zal behouden. Zoals dienstig door verzoeker wordt aangehaald, is het zeer onwaarschijnlijk dat verzoeker een zulke zorg zal krijgen in Afghanistan. De ziekte zou immers pas op 30 à 40 jaar stabiliseren, terwijl verzoeker thans 17 jaar oud is. Gevraagd of er een ziekenhuis in het dorp was, ontkende verzoeker dit, omdat dit ziekenhuis in het districtshuis ligt (Notities persoonlijk onderhoud, stuk 4, p. 21). Verzoeker stelde echter dat hij nooit naar het districtscentrum ging en een keer in Jalalabad is gepasseerd toen hij uit Afghanistan vertrok (Notities persoonlijk onderhoud, stuk 4, p. 11). Verzoeker wordt bijgetreden dat hij zich omwille van zijn medische toestand in Afghanistan ook zal moeten verplaatsen om de nodige hulp te verkrijgen, hetgeen hem des te meer in risicovolle situaties zal plaatsen. Het is onduidelijk waar en of er voor verzoeker medische ondersteuning beschikbaar is in Nangarhar, zodat er rekening mee moet worden gehouden dat verzoekers zicht terug ernstig zal verslechteren bij een eventuele terugkeer naar Afghanistan. De Raad is van oordeel dat een dermate visuele beperking verzoeker inderdaad in een hoge mate afhankelijk maakt van ondersteuning van zijn omgeving.
De getuigenissen van 1, 11 en 29 september 2023 bevestigen opnieuw dat verzoeker een vergevorderd stadium van de oogziekte heeft, waarbij hij de grootste moeite heeft om de speciale contactlenzen te dragen. Verzoeker kan de contactlezen amper verdragen en hierdoor zondert hij zich af. Hij slaagt er niet in om zelfstandig een trein te nemen in het station en heeft problemen om te leren lezen en schrijven, omdat hij niet kan lezen wat er op het bord staat.
In noodsituaties kan dan ook worden ingezien dat verzoeker het risico loopt om te worden achtergelaten. Ook wordt betwijfeld of verzoeker steevast risicovolle situaties kan inschatten daar zijn zicht op een ernstige wijze is beperkt. Verzoeker verwijst in dit verband terecht naar landeninformatie waaruit blijkt dat er in Nangarhar geïmproviseerde mijnen zijn die burgerslachtoffers maken.
In casu zijn er concrete elementen die thans voorliggen en betrekking hebben op de persoonlijke situatie van verzoeker dat hij, als hij naar Nangarhar zou terugkeren, zou worden blootgesteld aan een reëel risico bedoeld in artikel 48/4, § 2, c), van de Vreemdelingenwet. Er is sprake van een ernstige bedreiging van zijn leven of persoon, als burger, als gevolg van willekeurig geweld – dit is geweld dat de personen zonder onderscheid raakt, met name zonder dat zij specifiek worden geviseerd – in het geval van een internationaal of binnenlands gewapend conflict dat daar heerst of dat van invloed is op andere provincies die noodzakelijkerwijs bedoeld zijn om te reizen naar Nangarhar vanaf de binnenkomst op Afghaans grondgebied.
Gelet op het voormelde toont verzoeker aan dat in zijnen hoofde zwaarwegende gronden bestaan om aan te nemen dat hij bij een terugkeer naar Afghanistan een reëel risico zou lopen op ernstige schade in de zin van artikel 48/4, § 2, c), van de Vreemdelingenwet.